Medisch wetenschappelijk onderzoek is van groot belang om de kwaliteit van de huisartsgeneeskunde te waarborgen. In Nederland wordt het grootste deel van de chronische aandoeningen door de huisarts gediagnosticeerd en behandeld. Onze standaarden zijn echter niet gebaseerd op de patiënten die wij zien in de dagelijkse praktijk. Het overgrote deel van onze richtlijnen in de eerste lijn is gebaseerd op de wetenschappelijk onderzoek uitgevoerd in de tweede en derde lijn. Patiënten zijn vaak geselecteerd op leeftijd, goede therapietrouw en afwezigheid van co-morbiditeit. Hierdoor weten we of een behandeling in de ideale situatie werkt, maar onbekend is dan nog hoe het daadwerkelijk uit gaat pakken in de dagelijkse praktijk.